Als je in Noorwegen bent, probeer dan tussen de lokale bevolking te passen

Als er één ding is dat ik heb geleerd tijdens een recente reis naar Europa – mijn eerste keer in het buitenland, Newfoundland overigens niet meegerekend – is het de echte waarde van spek en eieren. Met meer dan een beetje angst stapte ik een paar weken geleden in het vliegtuig, met als bestemming Noorwegen, met een korte tussenstop van zes uur in Londen. Op die vlucht vanuit Londen ondervond ik mijn eerste echte cultuurshock. Toen de stewardess – die, zoals iedere man in Noorwegen, zijn blonde haar tegelijkertijd met pieken en plat had, zodat het leek alsof een vierjarige zijn hoofd bevroren had – vroeg wat ik wilde drinken Ik zei: "Water, alsjeblieft." Toen gooide hij mij. “Nog steeds, of met gas?” Mijn gezicht zei: "Wat zei je net in vredesnaam?!" Mijn mond zei: "Pardon?" Hij zei het nog een keer, maar verduidelijkte het met een soort handgebaar en het woord ‘bubbels’. Ik vertelde hem dat stilstaand water prima zou zijn. Na de nachtvlucht over de oceaan, waarin ik vier minuten lang sliep (in een reeks dutjes van één seconde), was ik nog maar twee vluchten, een busrit en een lift verwijderd van mijn bestemming. Toen ik 's avonds uitgeput aankwam, kreeg ik pas de kans om mezelf onder te dompelen in alles wat Noorwegen is, tot ik 's ochtends naar het ontbijtbuffet van het hotel ging. Maar ik was in de war. Misschien heb ik door het ontbijt geslapen en was het al lunchtijd. Het eerste dat ik zag was een schaal met haring, ook bekend als Bergen spek. Ja. Het was ontbijt. Dat kon ik zien omdat de spread ook hardgekookte eieren, meer vis en Wasa-brood bevatte – een knapperig brood dat geliefd is bij de Noren omdat het zowel droog EN smaakloos is. Er was geen ham, geen eieren te gemakkelijk en geen wentelteefjes te vinden. Ik was echter niet in de positie om te klagen. Die Noren zijn misschien helemaal dol op ontbijtvis (in plaats van iets lekkerders als worst, ei en smeltkaas op een pannenkoekbroodje met esdoorn), maar ze zijn ook fit, slank en gezond. Ze eten chocolade om zichzelf van brandstof te voorzien tijdens langlauf-marathons, niet om ze tijdens een aflevering van brandstof te voorzien Vrijgezel Pad. En als je ooit in Noorwegen reist, heb ik geleerd dat iemand ‘visadem’ noemen eigenlijk een compliment is. We namen die dag een bustour en stopten bij een museum voor een rondleiding en lunch. “We hebben lekkere viszeep voor je”, zei onze gids. Fisk-zeep is een gewone lunch, net als ons broodje pindakaas of onze voetlange sub. Alleen smaakt het niet naar zeep of vis. Het smaakt naar vissoep. Als je al je viszeep opeet, krijg je een dessert: een pannenkoek met zure room en jam erop. Ik verzin dit niet. Soms denk ik dat deze Noren gewoon moeilijk proberen te zijn. De volgende dag begon opnieuw met een stevig ontbijt met haring, olijven, yoghurt en blijkbaar alles wat het hotel nog meer uit de koelkasten probeerde te halen. En tijdens weer een tour en nog een lunchstop mochten we genieten van een andere lokale delicatesse: viszeep! Ik kan echter niet tegenspreken met het Noorse dieet. Voor zover ik kon zien was ik tijdens mijn verblijf daar de dikste persoon van het land. Ik kon aan de blikken zien dat ze dachten dat ik de koning van Canada was; ik was duidelijk goed gevoed. Naast hun gezonde voeding wandelen de Noren veel en fietsen ze zelfs naar hun werk. Ik zag ongeveer 100 fietsen geparkeerd staan ​​voor een kantoorgebouw en dacht dat deze mensen extreem gezondheidsbewust en milieuvriendelijk zijn. Of ze zijn allemaal betrapt op rijden onder invloed. De taal in Noorwegen is een andere culturele barrière, die alleen wordt doorbroken door het feit dat Noren allemaal Engels leren op school. Dat is maar goed ook, want in tegenstelling tot bijvoorbeeld Spaans of Frans, waar ik een paar woorden kan oppikken en de essentie kan begrijpen van wat ze zeggen, is Noors een willekeurige verzameling medeklinkers die elkaar nooit mogen raken en klinkers met punten. over hen heen en snijdt er doorheen. Een ‘sandwich ham’ is een ‘skinkesmørbrød’. Dan zijn er nog andere Noorse woorden die zo dicht bij het Engels liggen dat het lijkt alsof ze ze hebben veranderd alleen maar om moeilijk te zijn. ‘Parkeren’ is ‘parkeren’. Kom op! Ook zijn er op de wegen veel borden – en ik verzin dit niet – met de tekst ‘scheet’. Ik dacht dat dat gewoon klassieke Noorse humor was, maar ik zocht het op en ontdekte dat scheet in het Noors ‘snelheid’ betekent. Dus als je ooit wakker wordt in Noorwegen, zorg er dan voor dat je met een geweldige scheet naar het buffet gaat. Als je langzaam bent, kan het zijn dat alle vis verdwenen is en dat je vast komt te zitten aan het eten van iets heel vies. ‘Gross’ is, geloof ik, Noors voor ‘spek dubbele cheeseburger’. -Chuck Bruin Augustus 26 2011 http://www.therecord.com/living/article/584800--chuck-brown-when-in-norway-try-to-fit-in-with-the-locals Voor meer nieuws en updates, hulp bij uw visumbehoeften of voor een gratis beoordeling van uw profiel voor immigratie- of werkvisa, gaat u naar www.y-as.com